بیوفیلرها و فیلرهای سنتی هر دو از روش‌های محبوب غیرجراحی برای جوان‌سازی پوست و بهبود ظاهر هستند، اما تفاوت‌های کلیدی در منبع، ماندگاری و نتایج آن‌ها وجود دارد. در ادامه، این دو روش را مقایسه می‌کنیم تا به شما در انتخاب بهترین گزینه کمک کنیم:

منبع ماده: بیوفیلرها از مواد طبیعی بدن مانند پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یا چربی اتولوگ (استخراج‌شده از بدن خود فرد) تهیه می‌شوند، که خطر حساسیت را به حداقل می‌رساند. فیلرهای سنتی، مانند اسید هیالورونیک یا کلسیم هیدروکسیل آپاتیت، از مواد مصنوعی یا نیمه‌مصنوعی ساخته شده‌اند و ممکن است در موارد نادر باعث واکنش آلرژیک شوند.

ماندگاری نتایج: بیوفیلرها معمولاً نتایجی بین 12 تا 24 ماه ارائه می‌دهند، به‌ویژه اگر از چربی اتولوگ استفاده شود. فیلرهای سنتی بسته به نوع و ناحیه تزریق، ماندگاری 6 تا 18 ماه دارند و نیاز به تزریق‌های دوره‌ای دارند.

نتایج طبیعی: بیوفیلرها به دلیل استفاده از مواد طبیعی بدن، ظاهری بسیار طبیعی ایجاد می‌کنند و با بافت پوست کاملاً هماهنگ هستند. فیلرهای سنتی نیز نتایج طبیعی دارند، اما در برخی موارد ممکن است کمی مصنوعی به نظر برسند.

تحریک کلاژن‌سازی: بیوفیلرها، به‌ویژه PRP، تولید کلاژن و الاستین را تحریک کرده و کیفیت پوست را در طولانی‌مدت بهبود می‌بخشند. فیلرهای سنتی معمولاً این اثر را ندارند یا اثر آن‌ها محدود است.

فرآیند آماده‌سازی: بیوفیلرها نیاز به استخراج و پردازش PRP یا چربی دارند، که فرآیندی تخصصی‌تر و زمان‌برتر است. فیلرهای سنتی آماده تزریق بوده و نیازی به آماده‌سازی ندارند.

عوارض جانبی: بیوفیلرها به دلیل طبیعی بودن، عوارض بسیار کمی مانند قرمزی یا تورم موقت دارند. فیلرهای سنتی ممکن است کبودی، تورم یا در موارد نادر واکنش آلرژیک ایجاد کنند.

هزینه: بیوفیلرها به دلیل فرآیند استخراج و آماده‌سازی، معمولاً گران‌تر هستند. فیلرهای سنتی به دلیل تولید انبوه، اقتصادی‌ترند.

کاربردها: هر دو روش برای پر کردن خطوط صورت، افزایش حجم لب، اصلاح فرم گونه و چانه، و بهبود جای زخم مناسب هستند. بیوفیلرها همچنین برای جوان‌سازی دست‌ها و تحریک بازسازی پوست بسیار مؤثرند.